Chaos

Ze stond vanmorgen zeer vroeg op. Voor haar doen. Sonja had een afspraak met de Woningbouw. Er zouden rond 07.45 uur werklui komen. Nou, dus mooi niet! Na 09.00 uur kreeg ze een berichtje, dat de monteurs rond 10.00 uur zouden komen. Maar ze kwamen later. Ze wist niet wat er precies zou gaan gebeuren in de woning. Ook zoiets vreemds. Later zei het duo dat ze weggingen en 's middags terug zouden komen. Maar ja, wij zijn er dan niet. Dus zou het de volgende dag, woensdag, worden.
Toen ik eerder terug was van de loods en de Milieustraat, werd ik opgevangen door de buurvrouw. Ze beklaagde zich over de rommelige manier van doen van de Woningbouw. Ook de monteurs wisten weinig over de planning.
Aan onze voordeur waren zij bezig met het aanbrengen van rubberen strips. Toen ik hen aansprak zeiden ze dat ze ook het luik naar de kruipruimte wilden vervangen. Er komt een geïsoleerd exemplaar in. Of ik dan thuis ben. Ja dus.
Het begon met klachten over de vochtigheid en kou in de woning. Toen heeft iemand de beide woningen gecontroleerd. Voor de rest wisten wij noch de buurvrouw iets over te ondernemen acties. In zo'n situaties haak ik vaak af. Noem het maar beroepsdeformatie. Ik ben gewend te werken volgens de bekende regel : Doen wat je zegt en zeggen wat je gaan doen. Degene die dit allemaal bij de Woningbouw regelt mag wat dat betreft beter zijn/haar best doen.
Voor hun vertrek kreeg ik te horen, dat er eena fspraak gemaakt zal worden om de kozijnen opnieuw te laten kitten.