Pappa is lief

zes vaders?

Hij is een gescheiden vader. Om de twee weken krijgt hij zijn kinderen gedurende een weekend op bezoek. Die twee worden vervolgens bedolven onder allerlei presentjes. Niet alleen hebbedingetjes, maar ook (dure) kleding en schoeisel krijgen ze dan. Allemaal zaken die hun mamma hen niet kan geven. Hij wel, want hij heeft een goed betaalde baan en woont alleen. Zegt ie.
Mamma moet het doen met een alimentatie en een bijstandsuitkering. Ze kan net het hoofd boven water houden. Daarnaast werkt ze een aantal uren in de week. Ze wil per se thuis zijn als de kinderen van school komen.
Toen ik dat verhaal hoorde, vroeg ik me af wat hun vader met al die cadeaus denkt te bereiken. En wat het gevolg is van zijn verwennerij. Wil ie op die manier zijn schuldgevoel afkopen? Of de liefde van zijn kinderen kopen? Een weekend met goede voorbeelden en een dagje naar een speeltuin zou beter en leuker zijn voor die twee en hun moeder.
Weer thuis dwepen de kinderen met hun nieuwe spullen. Als er even sprake is van onenigheid valt soms de opmerking : "Dat krijgen we niet van jou, mam." of "Van pappa krijgen we tenminste mooie dingen." Het zijn pijnlijke momenten voor een moeder die de dagelijkse zorg voor hen heeft en een pa op afstand die alleen maar mooi weer speelt en de opvoeding verstoord. Het is te hopen dat de beide kinderen later inzien, dat hun moeder meer voor hen gezorgd heeft dan hun materialistische gemakzuchtige vader.