Als ik te kort geslapen heb (vaak na Oudejaarsavond) sta ik op met hoofdpijn. Daar neem ik echt geen aspirine voor in. Een nieuwe slaapronde is dan de oplossing.
Laatst had ik vrij lang last van een verkoudheid. Die gaat de laatste jaren gepaard met kortademigheid. Ik heb eerder een longonderzoek gehad en toen bleek niets mis te zijn met mijn zeer schone doch ietwat slappe luchtmachine. Ik denk dat mijn longen wat problemen hebben met ouderdomscompressie. Dus ik wilde helemaal geen medicijn, maar de huisarts stond erop. Ik ben, overtuigd van en vertrouwend op mijn eigen inzichten, van mijn kortademigheid afgekomen zonder dat puf-ding te gebruiken.
Ik heb al een paar keer gehoord over een noodzakelijk medicijn, dat bepaalde bijwerkingen heeft. Van die bijwerkingen wordt een aantal onderdrukt door een ander medicijn. Maar ja, dat andere medicijn heeft op zijn beurt ook weer bijwerkingen, maar gelukkig is er weer een ander medicijn.... enzovoort. En aldus verdienen huisartsen en farmaceutische industrieën kapitalen aan een patiënt die alles maar slikt.
In de werking van medicijnen moet men geloven. Het beste medicijn zit bij mij tussen de oren. Ik begin dus eerst in mezelf en mijn eigen genezing te geloven. Vertrouwen op een herstel. Op die manier heb ik nauwelijks