Accutransplantatie gelukt |
De nieuwe, bijna ontplofte accu heb ik een paar dagen laten staan. Daarna heb ik hem op de lader gezet. Binnen een uur werd hij door de lader voor vol aangezien. Iets wat niet elke nieuweling overkomt. Haha! Eerst heb ik de oude, kapotte accu verwijderd. Bij de CBX moet dan eerst de buddy eraf en vervolgens een zijkapje (met één K). Die oude accu kreeg tijdens het opladen rood, na voorheen vele malen geel (= oplaadlampje) en groen gekregen te hebben. Maar ja, aan alles komt een eind. Dus ook aan het zure doch energievolle leven van een motorfietsaccu.
Na het vullen de dop er niet weer opdoen! |
Vervolgens de nieuwe erin en de boel weer in omgekeerde volgorde gemonteerd. En toen kwam de test. Ik zette de choke op de hoogste stand en drukte op de startknop. Na een paar moeizame omwentelingen, het blok lag blijkbaar nog te slapen, sloeg de motor aan. Ik liet hem eerst tegen de 2.000 toeren draaien.
Er zijn mensen die zo'n koud blok hoog in de toeren jagen zodra het draait. Daar ben ik geen voorstander van. Bij de oudere techniek zit de olie onderin het blok en is de smering minimaal. Bij de Seeley moest ik zo'n 10 á 12 keer kicken alvorens het blok te starten. Toen het toerental hoger opliep, schoof ik de choke wat terug, tot het blok zo'n 1.200 tpm bromde. Er kwam eerst (witte) damp uit de pijpen en ik zag wat vocht aan het uiteinde parelen. Toen dat verdwenen was (door hete uitlaatpijpen) draaide ik het blok de nek om. Zo, die doet het. Accutransplantatie geslaagd en de patiënt leeft volop! Klaar voor de eerste rit.