Eerste Paasdag 2016

Fenna doet even een grote boodschap

Tja, die mag ik ook nog meemaken. Ik had vanmorgen zowaar een uur uitgeslapen. Van schrik ben ik opgestaan. Toen ik via de badkamer de woonkamer betrad, keek Fenna mij wat schaapachtig aan. Alsof ze dacht : "Rabboeni, zijt gij het? Ben je werkelijk opgestaan?" Ze dacht zeker dat ik de tuinman was. Maar het kan ook zijn dat ik dat soort gedachtes kreeg, omdat ik al door de Paassfeer bedwelmd was geraakt.
Samen maakten we een ochtendwandeling. Onderweg kwamen we een paar Emmaüsgangers tegen. Ze herkenden mij niet. Ze gingen overigens niet naar Emmaüs, maar gewoon naar de paasviering in Dronten; dat was korter wandelen.  We merkten dat er iets met de tijd anders was. Het bekende ochtendvolk en hun honden waren er niet.
We kwamen een Duitse dog tegen, die erg gecharmeerd raakte van Fenna. Zijn eigenaresse riep het beest, maar Fenna's geur weerhield hem van luisteren. Onhandig sprong het hoogpotige beest om

haar heen, terwijl Fenna met een wat onderdanige houding op haar geurverspreider was gaan zitten. "Leuke vent, aber bei mir kein Zimmer frei!", zal ze ongetwijfeld gedacht hebben. Duitsers en Pasen. Maar de Duitser bleek gecastreerd en was zodoende ook in de war. Er werd iets bij hem losgemaakt, maar wat erna moest komen ontbrak. Vertwijfeld ging ie alsnog naar zijn bazin. Ik maakte Fenna los, zodat ze even iets voor zichzelf kon doen. Achter een boom nam ze plaats om haar bijdrage aan Eerste Paasdag te verstoppen.
Weer thuis gekomen, zag ik dat Sonja ook was opgestaan. Samen gingen we aan het Paasontbijt. Er waren ooit jaren, dat de Paaseieren kleurrijk geschilderd waren en soms aan de buitenkant nog wat restanten bevatten van de plek waar ze verstopt waren geweest. Nu hebben ze dezelfde kleur als Fenna's Paaspresentje in het bos : bruin.
Vanmiddag krijgen we bezoek uit de buurt. Gezamenlijk gaan we dan aan het Paasdiner, dat door een tweetal van hen gemaakt is. De huiskamer wordt wat verbouwd, zodat alle gasten plaats kunnen nemen. Fijne Paasdagen!