Met je kind in gesprek?

Opa's hoofdbescherming?

Volgens opvoedkundigen moet je met je kind in gesprek gaan, als het iets heeft uitgevreten. Een jongetje van 5 jaar gaf zijn moeder een klap in het gezicht. "Nou, daar gaan we even over praten, mannetje!", klinkt het dan. Uiteraard direct gevolgd door een flinke schop tegen mamma's been, want van praten houdt het ventje niet. Tja, je had natuurlijk ook vier jaar eerder kunnen beginnen met opvoeden.
In Amerika, waar anders, worden ouders soms door kinderen met vuurwapens beschoten. Nou, ga daar maar even mee in gesprek. Als je dat tenminste nog lukt met je schotwonden.
Onze kids hadden rond hun tweede jaar al in de gaten, dat ze ons niet agressief fysiek mochten benaderen. Niet alleen ons, ook anderen niet. Tenzij er sprake zou zijn van noodzaak. Bij agressieve, vervelende kinderen. De regel van niet slaan enz. werd gehandhaafd door onze uitstraling. Of zo je wilt, ons psychologisch overwicht. Als een kind iets niet mocht, dan waren wij de laatste om het beet te pakken. Een stem met de juiste toonzetting en bijgestaan door overeenkomstige lichaamstaal was voldoende.
In een tik zien we geen kwaad, al is het wel het allerlaatste middel om kracht bij te zetten. We zijn beiden met pak slaag opgevoed en daar niet slechter van geworden. Ik kan me geen onterechte straf herinneren. We zijn er ook geen slaande types door geworden, want we hebben geleerd wat wel en niet mag. Dat geldt ook voor onze, inmiddels volwassen kinderen. Slaan is minder erg dan psychische klappen uitdelen. Zoals je kind uitschelden en zeggen dat het dom is of dat zijn broertje of zusje het beter doet op school.
Die slaande volwassenen waren ooit kinderen, die van hun ouders wel mochten slaan. Broertjes, zusjes, mamma en pappa, iedereen kreeg klappen en schoppen. De volwassen verzorgers sloegen hun kind alleen uit zelfverdediging. Denk ik. Dat vonden alle partijen heel gewoon. Ook toen die slaande en schoppende kinderen volwassen werden. Totdat ze de verkeerde tegenkwamen. Iemand die nog harder terugsloeg of zelfs met een (vuur)wapen reageerde.
Steeds vaker met je kind in gesprek gaan deden we naar mate de jaren verstreken. Om een manier, die op dat moment aansloot bij hun verstandelijk vermogen.