25 jaar later

Schoonhoven - blik op de Lopikerstraat

Zo'n twee weken geleden ontving ik een e-mail. Niet zomaar een, maar van iemand waarmee ik 25 jaar geleden heb samengewerkt. Hij woonde en woont nog steeds in Italië. In die periode van samenwerking kwam hij met twee collega's op de zondagavond naar Nederland. Doordeweeks werkten zij op mijn project voor Olivetti. Vrijdagmiddag stapten zij weer op het vliegtuig, om naar Italië terug te gaan. Dat heeft ook hij jaren lang gedaan. Hij had dus een weekendhuwelijk. Een gedwongen situatie, want wie werk weigerde werd ontslagen.
In de jaren erna heeft hij ook veel moeten reizen. Hij heeft zo'n beetje de hele wereld gezien. Hij is al bijna 10 jaar met pensioen. Na vier jaar van bijkomen, werd bij hem een kwaadaardige tumor gevonden. Hij staat onder medisch toezicht en hoopt er het beste van. Hij is ook opa geworden. Vijf kleinkinderen heeft hij. Zijn huwelijk heeft ondanks zijn afwezigheid stand gehouden.
Hij is samen met een collega bij ons thuis geweest. Toen woonden we nog in Schoonhoven. Daar hebben we hen getrakteerd op een Indische rijsttafel en wat bezienswaardigheden laten zien. Dat bezoek heeft toen veel bijgedragen tot een goede samenwerking.
Ik heb hen toen laten zien welke eisen gesteld worden aan projectmanagers en andere functies in de ICT.  Ze waren daar nogal verrast over, want volgens hen werd iemand manager vanwege het lange dienstverband en niet op basis van kennis en kunde.