|
Bladveer, nu de onderkant nog |
Wat een lekker weertje! Na het ochtendritueel ben onder de camper gekropen, om een en ander aan roestbestrijding te gaan doen. Om gemakkelijk onder de bak te kunnen komen, heb ik hem aan één kant op de blokken gereden. Normaal zijn die blokken bedoeld om de wagen waterpas te zetten, maar dit keer hebben ze een andere nuttige functie : ruimte creëren. Uit voorzorg heb ik eerst een flink zeil onder de wagen getrokken. Het milieu is belangrijk. Daarna ben ik met bril op de neus en een staalborstel aan de slag gegaan. Vervolgens de boel wat stofvrij geborsteld en toen met een jampot vol lijnolie en een kwast de geborstelde delen gaan 'tjetten'. Een legeruitdrukking voor schilderen /kwasten.
|
Bladveer en kriksteun gedaan |
De olie gaat een filmlaag vormen die het metaal afsluit van lucht en water. Met gevolg dat roestvorming stopt. Net als ons leven als we die twee elementen moeten ontberen. Het licht roestbruine kleurtje veranderde rap in pikzwart. In naden, hoeken en gaten liet ik wat meer olie insijpelen. Naar zeggen kruipt de olie overal in. Dat klopt, want ik voelde op een gegeven moment iets in mijn mouw kriebelen, richting mijn oksel.
Maakte niets uit, mij ging het primair om de chassisbalken, de bladveren, de achteras en de krikpunten. Ik heb de onderkant in twee delen gedaan. Eerst rechts en toen de wagen omgedraaid om links aan te pakken. Zo kon ik veilig op de stoep blijven liggen. Om een of andere reden ben ik zeer tevreden en blij met het resultaat. Misschien omdat ik er al langere tijd naar uitzag, het voor de winter niet wilde lukken en er telkens weer iets tussenkwam.