Toen ik vanmiddag naar de camper liep, zag ik een vreemde glinstering op de linker koplamp. Dichterbij gekomen bleek het om een plekje vocht in het koplamphuis te zijn. Niet dat het mij verbaasde, immers de wagen is ruim 20 jaar inmiddels. Maar ik wilde straks niet met een bladderende reflector rondrijden of voor de APK zakken. Ergo, verzin een list.
Eerder had ik gezien, dat het glas op het kunststof koplamphuis vastgezet was met vier klemmetjes. Wat ik niet gezien heb, was dat het glas gelijmd of gekit was. Toen ik de beide koplampen vergeleek, viel me op dat de linker aan de bovenkant geen randje kit toonde. Daar was het glas koud op het kunststof geklemd. De zij- en onderkant waren wel gekit of gelijmd. Ik ging er maar vanuit dat de bovenkant niet waterdicht is.
Ik weet dat bij moderne auto's het vervangen van een lampje in de koplamp een crime zo niet haast onmogelijk is. Ik las over een gloednieuwe camper, waarvan het vervangen van een kapotte halogeenlamp bijna 45 euro kostte! Wat een dommigheid. Maar vergis je niet, 21 jaar geleden kon men er ook al wat van. Om de lamp te verwijderen moest ik eerst de bekende driepolige stekker lostrekken. Dat lukt met veel moeite, want er liep een slangetje van hard plastic voorlangs. Vervolgens moest de rubberen kap eraf. Het lukte omdat de kap in allerlei bochten gebogen kan worden. Het losmaken van de lamp was op gevoel c.q. vingerwerk. Al eerder heb ik zo zitten vingeren toen ik wat bedrading wilde aanleggen. Al doende leert men. Ik kreeg het veermechanisme los, met de hoop dat ik het ook weer op zijn plaats zou krijgen. Nadat de lamp verwijderd was, ging ik aan het werk.
Met een stuk installatiedraad en een stukje van een papieren tissue heb ik een soort mini ruiten wisser gefabriceerd. Of eigenlijk meer een propje aan het eind van het draad. Dat heb ik voorzichtig door het gat van de lamp gestoken en ben toen het glas gaan droog maken, onder het motto zuigen kreng! Een heel gedoe, want zo'n stuk draad met kronkels is lastig te sturen. Tussentijds heb ik het natte propje (absorbeert erg snel!) vervangen door een droog stukje tissue. Zo lukte het wonderwel de natte plek droog te maken, zonder dat er in het koplamphuis restjes tissue of een stuk installatiedraad achtergebleven zijn. Daarna heb ik de boel laten ventileren en tussentijds voor een buurtbewoonster wat plankjes gezaagd en buiten in de zon met Sonja een kop thee gedronken. Daarna heb ik mezelf weer overeind gehesen en de bovenkant van de behuizing alsnog met kit gedicht. Het weer in elkaar zetten van alles verliep gelukkig ook vrij snel. De behuizing is weer droog en de verlichting doet het ook weer.
Omdat ik toch onder de motorkap bezig was, heb ik gelijk maar een paar roestige bouten vervangen door rvs exemplaren. Ja, ik ben nu eenmaal een pietje precies.