Even de Ducato koe in de kont kijken. Als ik de balans opmaak, dan ben ik zeer tevreden met onze camper. Zowel met de bus zelf als de totale kosten. En toch. Als ik de tijd terug kon draaien had ik toch gekozen voor het zelf ombouwen van een goede tweedehands bus. Om de Ducato op een hoog niveau van technische staat te krijgen, moesten kosten gemaakt worden. Die waren weliswaar vooraf ingecalculeerd, maar we hebben het dan nog steeds over een bus uit 1994.
Als ik een jongere bus had gekocht en die had omgebouwd tot camper waren de totale kosten weliswaar even hoog geweest, maar hadden we een aanzienlijk jongere bus gereden. Nee, we hebben geen spijt van deze bus. Komt bij dat ik er flink wat van geleerd heb. Niet alleen over campers en de wettelijke regelgeving, maar ook over techniek. Afgelopen week bleek ie toch weer op alle fronten prima te bevallen. Niet alleen op de camping, ook op de weg.
Overigens ging het op de camping mis met het waterpompje van het wastafeltje. Toen we de kraan wilden gebruiken hoorden we geen zoemend geluid. Het mechanisme van het pompje bleek vast te zitten. Het asje waar het schoepenrad op zit zat onder de roest! Ik zag de kunststof behuizing gevaarlijk bol gaan staan en warm worden. Stom, en toch had ik dat pompje voor de winter schoon en droog gemaakt. Gelukkig had ik nog een reserve. Thuis. Die heb ik er nu opgezet. Maar dusdanig dat ik het pompje in de wintermaanden binnen kan opbergen. Ik heb aan de bedrading van de pomp een stekker gemaakt en aan de kraankant een contactdoosje.
We rijden meestal rond de 110 km/uur. Een mooie snelheid om geen last te hebben van vrachtverkeer. Inhalen gaat ook erg soepel. Veel soepeler en sneller dan met de auto met caravan erachter. Ondanks dat het een 'gewone' 2.5 diesel motor is. Tijdens het inhalen gaat de naald van de snelheidsmeter richting de 130 km/uur. Hard zat. Nee, we hoeven echt geen turbo versie. En wat de inrichting betreft ; voor ons is en blijft het kamperen. Lekker weg uit de comfortzone.