Een hangplek voor ouderen

De beheerder / eigenaar van dit resort is bezig met het bouwen van een uh... bouwwerk. Het moet een soort ontmoetingsplek worden voor de camperaars. Het is een overkapte plaats, waar straks ook een stookplaats komt. En natuurlijk komen er bankjes. Daar kunnen de bezoekers bijeenkomen voor de sociale cohesie dus. De dames kunnen daar al kwebbelend handwerken en koffie leuten, terwijl de mannen hout zagen en hakken, het vuurtje opstoken en andere gevaarlijke dingen doen, die hun leven niet alleen leuker, maar ook korter maken. En dat van de vrouwen aangenamer. Ik bedoel hun klussen maken het aangenamer voor de vrouwen.
Het is op deze grond gemakkelijk bouwen. Er is geen heiwerk of fundament nodig. Gewoon op de koude grond. De beheerder vertelde, dat hij al de inkomsten van de camping weer terug laat vloeien in de camping. Hij hanteert dus een gesloten financieel systeem. Dat zouden ze met ons zorgsysteem ook moeten doen, in plaats dat bestuurders er met dikke bonussen vandoor gaan.
Het aantal ouderen met een camper neemt flink toe. We zien ze hier dagelijks aankomen en vertrekken. Allemaal grijze hoofden, met uitzondering van bepaalde vrouwen, waarvan iedereen weet dat ze grijs haar hebben, maar dat liever gekleurd dragen. Ik ben alleen niet zo gecharmeerd van die grote rijdende huizen met op het dak een enorme ufo en aan de achterzijde een schuur waartegen een fietsendrager gemonteerd is. Ik ben meer van het minimalistische. Dus slaat mij niet de schrik om het hart, omdat ik de frituurpan of de Dyson of mijn super e-bike ben vergeten. Ik hoef ook niet naar Sonja te roepen : "Schat, ben je boven of in de badkamer?" Kortom, een knusse bus is voor ons prima. Maar ieder zijn meug. Ik ben benieuwd hoe de hangplek voor ouderen er straks zal uitzien.