Die keken de jager aan. Afgelopen weekend keek ik een Fries programma over vluchtelingen. Tijdens het volgen van die docu, viel ik een paar keer van mijn stoel van verbazing. Na de laatste keer gevallen te zijn, ben ik maar met Sonja en Fenna naar het strand gereden. Daar kon ik de mij overgoten naïeve uitspraken van die goedgelovige Friezinnen van me af laten waaien.
Ik begreep niet dat de medewerksters van een vluchtelingenopvang zo naïef omgingen met verhalen van asielzoekers. Die migranten weten donders goed welke verhalen ze moeten vertellen, om in aanmerking te kunnen komen voor asiel in ons land. Het is zelfs zo, dat migranten het nieuws hier op de voet volgen, om zo snel als mogelijk te kunnen anticiperen op nieuwe ontwikkelingen. Veranderingen zoals in de toelatingseisen worden direct doorgebriefd. Die Iphones zijn verdomd handig. Met de gedachte dat die Friezen hen onze taal gaan leren, viel ik weer uit mijn stoel. Wat dacht je van 'frijwilliger' of 'medewurker'? Kom op zeg!
Zoals ik al eerder zei, zal het heel lastig worden om de waarheid rond een migrant te achterhalen. Tenzij je als IND jager zo'n iemand op z'n bruine kamelen-ogen geloofd. Tja, dan is iedereen opeens een echte vluchteling. Ik moet met mijn orang oetan ogen en grijze haren nog geregeld mijn id kaart tonen om te bewijzen dat ik echt de 65 jaar gepasseerd ben. Anders krijg ik geen korting. En dat gaat maar om een paar euro's. Anderen vinden mij vreemd, omdat ik geen woord Maleis spreek. Wat een land.
Ik denk steeds vaker met weemoed terug aan de tijd van de twee reebruine ogen. Toen er nog een jeugd was en weinig technologie. Toen alles nog gewoon was en bruine mensen ondanks de weerstand maatschappelijk nog meededen en maar één paspoort hadden.