vrijdag 19 februari 2016

Discriminatie door werkgevers

Minister Asscher is geschrokken. Een sollicitant werd geweigerd vanwege zijn seksuele voorkeur; hij is homo. De minister wil discriminatie harder aanpakken. Een goed voornemen, maar nauwelijks uitvoerbaar. Het selectieproces kent zowel open als stille criteria. De stille zitten bij betrokkenen tussen de oren. Soms zijn ze indirect overeengekomen, door negatieve uitlatingen gedurende een langere periode. Bedoeld om collega's te laten weten hoe men over anderen of gedrag van anderen denkt. En daaronder kunnen vallen liever geen vrouw, geen homo, geen getint iemand enz.
Zelf was ik een keer op papier aangenomen door een bedrijf in Hoofddorp. Het sollicitatiegesprek verliep telefonisch. Toen ik op de maandagochtend de kantoorruimte van PZ binnenstapte om van overige zaken voorzien te worden ten behoeve van mijn start, klonk opeens verbaasd : "O, uw naam klinkt anders wel echt Hollands." Mijn dienstverband ging alsnog niet door. Probeer daar maar eens een acceptabele uitleg over te krijgen. Vaak komt men met de bekende rotsmoes : 'we hebben iemand gevonden die beter in de groep past." Ik ben tegen nogal wat gevallen van discriminatie aangelopen. Maar dat neemt niet weg, dat ik gewoon mijn best ben blijven doen. Daar konden de jaloerse pestkoppen helemaal niet tegen. En ach, hoe hoger je in de boom klimt des te harder en grover wordt het gevecht tussen de haantjes. En als dan blijkt dat er weinig tot niets op je werk is aan te merken, wordt men persoonlijk. Zo is dat nu eenmaal.
Nee, discriminatie tegengaan is erg lastig. Tenzij men weer op die bekende toer gaat, dat minstens x% van de medewerkers een getinte kleur moeten hebben. Populair gezegd : een neger omdat het moet. Afgaande op al die regelgeving en reclames van SIRE en de opmerkingen van de minister, blijft het lastig om van discriminatie af te komen.