Oma's verbazen zich over het gemak (of de gemakzucht) waarmee men met de kinderen omgaat. Al vrij snel na de geboorte verdwijnen ze in een opvang, want het gewone leventje van pappa en mamma moet doorgaan. Het opvallende van die omgang is, is dat geen van hen dergelijke voorbeelden van huis uit heeft meegekregen. Ze hebben zelf stuk voor stuk ouders gehad, die er altijd primair voor hen waren. Geen crèche, geen oppas en doordeweekse logeerpartijen enz. Ja, want ook doordeweeks wil men geen last hebben van de kids. Als deze oma's en opa's geen tijd hebben voor de opvang van de kleinkinderen, is de boot aan.
twee handen op een buik.. |
Wie geregeld op een schoolplein staat van een basisschool en op het gedrag van kinderen daar let, zal zien dat er sprake is van een toenemende mate van afwijkend / ongewenst gedrag. Steeds meer kinderen gedragen zich agressief en onbeleefd zo niet onbeschoft. Ga daar maar eens als medewerker van de tussen- of naschoolse opvang mee om. Erg lastig, want een reprimande kan al genoeg zijn om een boze ouder op je nek te krijgen. Logisch, want die zit niet te wachten op een kind dat z'n ouder nodig heeft. Daar heeft ze toch zeker geen tijd voor.
Een ander aspect dat ter sprake kwam betreft de kosten. Veel kinderen vinden het heel gewoon, dat oma's en opa's zelf zorgen voor de oppasbenodigdheden. Dat kost geld, maar niemand heeft het daarover. Of weten ze niet hoe hoog een AOW uitkering is? Opvallend is dat wanneer men iemand anders op een huisdier laat passen, er wel voor de benodigdheden gezorgd wordt.
De kosten die oma's en opa's voor het oppassen maken zijn weliswaar fiscaal aftrekbaar, maar alleen wanneer oma's en opa's voor hun oppaswerk betaald worden. Maar voor dat zover is, moeten oma en opa wel eerst even gecertificeerd worden. Want niet iedereen mag zomaar op andermans kind passen. Ook niet als ze zelf ook kinderen opgevoed hebben.