woensdag 17 februari 2016

De Chr. ULO te Leiderdorp

Zelf heb ik maar kort in de banken van die school gezeten. Dat kwam, omdat ik in de zesde klas van de lagere school aan de Kastanjelaan zat, toen ons hele gezin in december 1960 voor drie jaar naar Curaçao vertrok. Toen ik na drie mooie tropische jaren aan alle kanten bruin gebakken weer terugkeerde naar mijn geboortedorp, kwam ik in november 1963 in de 3e klas van de ULO aan de Van Geerstraat terecht.
In mijn jeugdherinneringen was dat stukje van Leiderdorp nog weiland dat ook in gebruik was als kermisterreintje / ijsbaan. In september van het jaar 1956 (de Hongaarse opstand begon een maand later) werd de eerste steen voor de bouw van de school gelegd. Ik weet niet wie die eerste steen gelegd heeft, maar mij hadden ze nooit zo gek gekregen. Ik had een hekel aan school.
Mijn moeder met mijn zusje bij de ULO school
Afgelopen periode ben ik druk aan het graven geweest in het verleden van die ULO school. Vlak na de oorlog van 40-45, werd in Leiderdorp het christelijk Uitgebreid Lager Onderwijs ingevoerd. Stuwende kracht achter de totstandkoming van de ULO school was de nieuw opgerichte Vereniging Chr. ULO. De nieuwe vereniging was tot stand gekomen dankzij het bestuur van de Chr. Nationale School (aan de Hoofdstraat) met medewerking van het bestuur van de Hervormde school.  De ULO school werd een onderdeel van de Chr. Nationale school aan de Hoofdstraat, met meneer Wissel als hoofd. Mijn oudste zus heeft daar nog les van hem gekregen.
Al snel brak een dynamische periode aan. Er was duidelijk een tekort aan ruimte, totdat naast de Geref. kerk begin 1955 de Willem de Zwijgerschool opgeleverd werd. Op een koude januari dag kreeg burgemeester Van Diepeningen van Sjaantje Kruidenier de sleutel van de school overhandigd. Maar dat nieuwe Willem de Zwijger schoolgebouw loste de problemen van het onderwijs aan de Hoofdstraat niet echt op.
Vandaar dat de gemeente Leiderdorp besloot om een nieuwe ULO school te bouwen aan de Van Geerstraat. Hoofdonderwijzer Wissel heeft de nieuwe school, die in juli 1957 werd opgeleverd, slechts kort mogen meemaken. Hij ging een maand na aanvang van het nieuwe schooljaar met pensioen. In het gebouw Irene werd afscheid van hem genomen. Saillant detail : meneer Wissel ging op verzoek aan een orgeltje draaien. Het arme ding stortte op het podium spontaan ineen. Meneer Groeneveld nam het aanwijsstokje van hem over.
Twee jaar later werd al gesproken over een uitbreiding van de school met drie à vier lokalen, vanwege de groei van het aantal leerlingen. In 1962 werd met de uitbreiding begonnen. Dat jaar kende veel problemen op het gebied van schoolcapaciteit in Leiderdorp. In dat woelige jaar was zelfs een tweetal klassen van de Chr. ULO op de zolder van de lagere school aan de Kastanjelaan ondergebracht! Na de oplevering van de drie nieuwe lokalen, nam de ULO school zelf twee in gebruik. De derde werd ingezet voor de RK lagere school.
Gedurende mijn verblijf (december 1963- juli 1965) op de ULO maakten o.a. meneer Schippers (Frans), mw. Van Leeuwen (Engels), meneer Van Hunestein (Nederlands), de heren Niese en Moedt (tekenles), meneer De Keijzer (Wiskunde) deel uit van het docentenkorps.
In die periode op de ULO werd ook het gymnastieklokaal op de hoek van de Resedastraat - Van Geerstraat gebouwd. De eerste steen was al voor mijn terugkeer gelegd en wel op 1 juli 1963 door burgemeester Gallas. Het lokaal werd in maart 1964 officieel in gebruik genomen. Dit lokaal zou dienst blijven doen, totdat een centraal gymnastieklokaal aan de Ericalaan in gebruik genomen zou worden. In 1988 was dat zover. Het gymnastieklokaal werd toen omgebouwd door uitvaartondernemer Soek en in gebruik genomen als eerste rouwcentrum van Leiderdorp.

Het schoolgebouw van de ULO heeft vanaf de jaren 70 aan veel soorten onderwijs onderdak geboden. Natuurlijk vanwege de veranderingen als gevolg van de Mammoetwet, maar ook aan een Laboratorium school en als dependance van de Louise de Coligny school. Omdat de klachten over het lawaai van de snelweg A4 alsmaar toenamen, werd een onderzoek gedaan. Het resultaat was dat de school ongeschikt werd verklaard voor onderwijs. In de jaren 80 begon men met de bouw van de Louise de Coligny-school. Het (voor onderwijs) afgekeurde gebouw aan de van Geerstraat onderging nog een opknapbeurt door leerlingen van de Laboratoriumschool. Er hebben ook kunstenaars (of waren het kunstenmakers?) in dat gebouw gezeten.
Begin jaren 90 kwam het inmiddels krakkemikkige gebouw leeg te staan. De eigenaar, Dienst der Domeinen, lukte het niet het pand te verkopen. Mede vanwege de opgelegde beperkingen (alleen voor onderwijs of maatschappelijke doeleinden bestemd) en de mogelijke verbreding van de A4 bleek het gebouw nauwelijks verkoopbaar. In september 1994 werd besloten het oude gebouw te slopen.

Ps. In een reactie wordt gemeld dat ook leerling Gerrit Adriaan van der Zwan gekozen was om de sleutel van de WdZ school aan de burgemeester te overhandigen.