Het was vandaag een rustig dagje voor mij. Gisteren heb ik wat voorbereidingen getroffen voor morgen. Dat scheelt ook weer aan werkdrukte. Morgen gaan we op verzoek weer wat oude metalen wegbrengen.
 |
| Fenna in haar mollen- en muizenland |
Gisteren hebben we een spiegelkast opgehangen en een tv kastje geplaatst. De laatste kwam in de plaats van een al aanwezige, die niet beviel. De spiegelkast in de badkamer is ter vervanging van de grote ronde spiegel, die doorkijk ging vertonen. 'n Oud ding dus. Voor dat kastje moest ik wel een paar gaten in de betonnen muur boren. Maar dat is met zo'n grote boorhamer geen enkel probleem. Twee keer prrrt! met een 8 mm betonboor en klaar was ik. Normaal boor ik ze het liefst op een voeg tussen de tegels, maar dit keer kwam dat niet zo uit. Dus door de wandtegels heen, dan maar. Wel even opletten dat de pluggen tot achter de tegels in de boorgaten geduwd worden. Anders gaan de tegels barsten als de schroeven erin gedraaid worden.
Toen ik Fenna daarna ging uitlaten stond ik weer eens even voor Jan Joker. Ik gooide met de werpstok haar tennisbal weg. De bal suisde door de bomen en opeens verloor ik dat ronde ding uit het Indo oog! Fenna hoorde blijkbaar ook niets vallen, dus ik dacht dat de bal ergens in een boom was blijven hangen. Fenna deed alsof ik de bal nog zelf had. Maar ja, ze komt uit Jubbega.
Enfin, ik omhoog turen en turen in de die bomen, maar ik zag niets. Fenna had al een paar keer tegen mij aangeduwd met haar neus. Dat doet ze meer als ze ongeduldig wordt. Ik schonk er eerst geen aandacht aan, maar toen ik dat geprik van haar zat werd en naar haar keek, zat ze parmantig naast me met..... een bal in haar bek! De Friezin had de bal dus alsnog gevonden. Gek beest! Ik moest er wel om lachen hoor. Er zijn meer van die momenten waarop ze mij verrast. Soms ben ik haar kwijt en sta ik te fluiten als een wilde kanarie. Het is me toen een paar keer overkomen, dat een voorbijganger zei : "Meneer, uw hond zit achter u, hoor." Nou, daar sta ik dan voor je weet wel wat. Dus voor hen en Fenna ben ik die domme man met die slimme hond. Maar gelukkig weet ik beter.
 |
| vliegend in de polderwind |
Vanmiddag heb ik met Fenna een flinke wandeling gemaakt. Vlak voor vertrek klonk een tweetal knallen. De Friezin was gelijk weer bang. Maar ja, daar trek ik me niet echt veel van aan. Ze ging met tegenzin naar buiten en keek schichtig om zich heen. Ik ben maar een eind het dorp uitgelopen met haar. In het buitengebied heb ik haar gewoon losgemaakt. Ik zag eerder dat ze rustiger was geworden. Tussen dat buitengebied en het dorp loopt een provinciale weg. Het verkeer dat daar overheen rijdt maakt zoveel lawaai, dat eventueel geknal nauwelijks te horen is.
Fenna en ik hebben lekker genoten van die stevige wandeling. Ik een beetje meer dan zij, dat wel. Maar daar ben ik haar baas voor.
