Bijvoorbeeld iemand die nauwelijks voor zijn honden zorgt en telkens weer op zoek is naar een oppas voor die arme beesten. Hij praat graag in raadsels of hints om mij en anderen uit mijn tent te lokken. Dan zegt ie : "Morgen moet ik de hele dag weg en de honden kunnen niet mee." Als ik anderen mag geloven, zegt zegt ie dat elke dag. Dus blijft mijn reactie beperkt tot : "O, waar ga je dit keer heen?" Mij durft ie niet meer te vragen, want ik heb hem al een keer gevraagd waarom ie eigenlijk een paar honden heeft genomen. En toch blijft ie met hints strooien. En toch blijf ik dan oost Indisch doof. Er is nog een handje vol mensen, dat toch weer overstag gaat. Ze durven geen nee te zeggen. Maar ja, die moeten dan niet bij mij komen klagen. Niet klagen, maar dragen. Tja, die arme beesten zijn moddervet. Ze zouden eigenlijk gedragen moeten worden. Ze kunnen amper fatsoenlijk lopen. Ze eten met de pot mee. Niet dat dat per se slecht is, als je die beesten maar verantwoord voedsel en de juiste hoeveelheid geeft. De hele commercie om zo'n huisdier is toch louter bedoeld om geld te verdienen. De uitdrukking "De hond in de pot vinden", komt immers niet zomaar uit de lucht vallen.
 |
| een hint of een wind? |
Fenna geeft ons ook vaak hints. Dan gooit ze met haar bak (= eten), trekt aan haar riem die aan de kapstok hangt (= ik wil uit) of duwt de buitendeur dicht (= in wil naar binnen). Als ze buiten is, zetten we de deur namelijk op een kier. Ze veegt ook haar bek aan mijn broek af. Maar wat die hint moet betekenen weet ik nog steeds niet. Iets met servet?