Anne Frank, ze is een beetje het verhaal geworden van Nederland en de Jodenvervolging in de jaren 40-45. Haar wereldberoemde boek zou voorzien moeten worden van een eerlijke introductie, die de houding van Nederland gedurende die zwarte periode weergeeft.
Vandaag is het 75 jaar geleden dat de Februaristaking werd gehouden. De staking was een protest tegen de Jodenvervolging en duurde twee dagen. Het protest was niet alleen tegen de Duitse bezetter gericht.
Volgens veel Joden en niet-Joden is het verhaal van Nederland en de Joden minder rooskleurig dan menigeen denkt. In Nederland heeft men destijds nogal opvallend gemakkelijk en zelfs enthousiast gehoor gegeven aan de Duitse oproep Joden te verraden en/of uit te leveren aan de Nazi's. Een Jood leverde in eerste instantie Hfl 2,50 op. Later liepen de bedragen op naar Hfl. 7,50 tot zelfs Hfl. 40,= toe. Niet alleen landverraders in Duitse dienst (Kolonne Henneicke), ook buren, zogenaamd de vrienden en kennissen maakten jacht op Joden. Er werden zelfs bedrijfjes / organisaties in het leven geroepen die zich specialiseerden in de jacht. Veel Nederlanders hebben zo een flink zakcentje bijverdiend.
De Nederlandse Jodenjagers deden het zelfs zo goed, dat ons landje bovenaan de lijst "Joden opruimen" kwam te staan : cum laude geslaagd! Van alle door Nazi Duitsland bezette landen was ons land op het gebied van zuiveren van Joden het beste jongetje van de klas! Ruim 75% van de Joden werden gedeporteerd. Het hoogste percentage van alle bezette landen. En ook nog in een recordtijd. Had men dan zo de pest aan Joden?
Het was niet de eerste keer in de geschiedenis van ons landje dat het dankzij de overbekende calvinistische (= vaak laffe) houding en de alom geroemde handelsgeest / VOC mentaliteit, op het hoogste podium kwam te staan.
Na de Tweede Wereldoorlog werd door de Nederlandse regering besloten om, net als Duitsland, een 'wiedergutmachung' politiek te volgen. We zouden de staat Israël door dik en dun steunen. Zelfs toen Israël onschuldige Arabieren vermoordde en hun land bezette en inpikte, bleef ons land Israël steunen. Dat moest wel om de balans geladen met het eigen zwarte verleden, naar een positieve kant te laten doorslaan. Want zo erg hebben Nederlanders zich tegenover de Joden ten tijde en na WO2 misdragen.
Men is in Nederland nog niet zo lang geleden eindelijk begonnen met het teruggeven van gestolen Joodse eigendommen (waaronder ook huizen met complete inboedels) en het kwijtschelden van belastingschulden van Joden, ontstaan toen Joodse Nederlanders in concentratiekampen hun dood afwachtten en zelfs na hun dood. Om je dood te schamen? Blijkbaar niet, gezien de inmiddels verstreken decennia en de nog steeds aanwezige weerstand tegen het rechtzetten van deze misdaden. Nederlandse slachtoffers van welk systeem of oorlog dan ook staan trouwens nog steeds niet op de eerste plaats. Anderen wel. Dan kan de hele wereld zien hoe goed we zijn.
Soms vraag ik me af wat er zou gebeuren als ons land weer bezet zou worden en dat de bezetter eist dat alle getinte mensen gedeporteerd moesten worden. En dat men voor elk aangebrachte bruine een geeltje kreeg. Volgens mij zal dan blijken, dat er hier niets veranderd is.