Vanmorgen hebben we een belofte ingelost. Het was een uitgesteld verjaarscadeau voor oma. Ze is in december jarig geweest. Toen kreeg ze van een buurtbewoonster en ons een cadeaubon voor een bezoekje aan Museum Bronbeek in Arnhem. Dat had ze al langer op haar bucketlist staan. De buurtbewoonster en wij hadden ook interesse in een bezoek en dus gingen we met z'n vieren op pad.
We reden richting Kampen, waar we de A50 naar Apeldoorn - Arnhem opdraaiden. Het was vrij rustig op de weg. Hoewel we flink doorreden, vond niet iedereen dat snel genoeg. Ik vind het telkens weer verbazing wekkend, dat, als je aan het inhalen bent, iemand vlak achter op je bumper gaat zitten. Het betrof een donkere Mitsubishi Grandis met een vrouw achter het stuur.Daarna verliep de reis rustig tot we bij het museum in Arnhem arriveerden.
Een imposant mooi gebouw doemde voor ons op, toen we door de hoofdingang reden. Aan de voorzijde een beeld van een KNIL militair op een bankje en een KNIL monument.Ik liet de dames eerst uitstappen en reed de auto vervolgens naar het parkeerterrein. Na een korte wandeling arriveerde ik bij de receptie en het café Batavia met museumwinkel. We namen eerst een bekertje koffie en begonnen daarna aan de bezichtiging van 'Het verhaal van Indië'.
De tentoonstelling bevindt zich op de eerste etage. De tentoonstelling is in chronologische volgorde van 1595 tot heden opgesteld over twee grote zalen, waarvan elk onderverdeeld was in drie ruimtes.
Het duurde een paar uur voordat we alle zes ruimtes hadden bezocht. Ik mag met recht zeggen : erg interessant!
Daarna liepen we naar het restaurant Kumpulan, om daar de lunch te gebruiken. Dat was natuurlijk op z'n Indisch : veel en erg lekker! Na enig uitbuiken vertrokken we weer huiswaarts. Het was inmiddels wat drukker op de weg, maar we konden toch goed doorrijden.Het was niet alleen een gezellige, maar ook leerzame dag. Het was erg interessant om kennis genomen te hebben van de geschiedenis van Indië op die manier. Opa's KNIL- en het oorlogsverleden van mijn ouders werden wat breder belicht. In grote lijnen ken ik de geschiedenis, maar vooral de voorwerpen, foto's, tekeningen en verhalen maakten menig verhaal voor mij completer.