Markt in Arad (Roemenië) |
Toen ik naar binnenliep had ik even een moment van : "toch maar niet!" Wat was het druk! Het leek of het hele dorp was uitgelopen om te gaan hamsteren. Karren vol! Alle kassa's waren open inclusief de bloemen- en rookwarenbalie. De rijen reikten tot ver in de winkel. Heeft premier Rutte soms iets gezegd? Zou er soms oorlog op komst zijn? Zijn het allemaal preppers hier?In de andere supermarkt was het net zo druk, hoorde ik.
Nadat ik de kippenpootjes had bemachtigd, sloot ik keurig in de minst lange rij aan. Niet eerder heb ik in zo'n lange wachtrij gestaan. Een primeur dus. Ik observeerde mijn nieuwe dorpsgenoten, totdat een kleine vrouw haar volle wagentje voor de klant voor mij propte. De mevrouw voor mij zei vriendelijk doch beslist : "U moet wel achteraan aansluiten, mevrouw." De vrouw deed alsof ze niet begreep wat er gezegd werd, maar ging toch enigszins opzij. Pas toen de vrouw voor mij naar achteren wees, verliet ze de rij. En wat denk je? In de rij naast ons ondernam ze dezelfde actie! De meneer die zij achter zich dacht te laten werd gelijk boos. "Zeg dame, we zijn hier niet op de kamelenmarkt!", reageerde hij nogal luid. Om me heen zag ik mensen glimlachen of hun hoofd wegdraaien terwijl hun schouders schudden. En ik geef direct toe : ook ik kon een lach niet onderdrukken. De buitenlandse vrouw verliet de rij en probeerde het in een verderop wachtende rij nogmaals. Ze kreeg weer nul op rekest. Pas toen drong het waarschijnlijk tot haar door : "Dit is inderdaad geen kamelenmarkt." Ze sloot helemaal achteraan aan.