Vanmorgen liep ik samen met Fenna door het bos. Op een gegeven moment kwam een meneer met twee honden aangelopen. Een hond was los, de ander, een Mechelse herder, was aangelijnd. Aan Fenna's reactie zag ik dat de Mechelse herder niet te vertrouwen was. In bijzin van dominante honden gaat Fenna altijd zitten en desnoods gaat ze kwetsbaar / onderdanig liggen. Maar in dit geval zag ik dat ze het liefst rechtsomkeer wilde maken. Ik deed alsof er niets aan de hand was en liep langzaam door. De loslopende hond snuffelde even, terwijl de man de herder kort naar zich toe trok. Even later rende Fenna weer naar me toe en wij vervolgden onze wandeling.
Op de terugweg kwamen opeens beide honden aangerend. De herder was dit keer ook los. Ze stoven beide op Fenna af, die het dit keer op een lopen zette. In de verte, buiten mijn gezichtsveld, hoorde ik een kermend geluid alsof Fenna werd gegrepen.
De honden kwamen even later terug. Fenna was spoorloos. Ze bleef spoorloos, ook nadat ik drie keer door het bos was gelopen, terwijl ik haar naam riep. Ik heb ook hier en daar in bosschages gezocht, omdat ik dacht dat ze misschien gewond was. Uiteindelijk ben ik naar huis gelopen, met het idee om de fiets te gaan halen. Echt zorgen maakte ik me niet, want ze draagt een penning met haar naam en een telefoonnummer.
Vlak bij huis kwam ik de buurvrouw tegen. Ze vertelde dat ze Fenna buiten voor onze deur had zien liggen. Ze dacht dat ze daar de nacht had doorgebracht. Ze had aangebeld en Sonja heeft een dolblije Fenna toen binnengelaten.
Een hele opluchting, want ik hoor ook wel verhalen dat honden gaan zwerven. Fenna dus niet. Maar ze heeft nog wel de schrik in de poten.