woensdag 25 juni 2014

Ik ben ontslagen


Vanmorgen ontving ik een berichtje, dat een klein deel van mijn leven verandert. De boomgaard, waar ik jaarlijks appels pluk, is verkocht. De nieuwe eigenaren hebben zelf personeel, dus blijft voor de plukgroep weinig werk over. De mail zegt hierover :


"...de nieuwe eigenaren hebben zelf personeel dat van 7.00 tot 19.00  6 dagen in de week graag willen werken....  Daarnaast is onze pluk ploeg is de laatste jaren elk jaar 1 jaar ouder geworden. Lijkt weinig maar op een compleet team is het veel. Het echte tempo was er ook uit. Veel plukkers lijken niet te stoppen ook al hadden ze veel pijn of ging het lopen moeilijk. Goed en bewonderenswaardig dat ze door gingen maar de kisten gingen er niet sneller van vol...." 
Al met al ben ik van de pluklijst afgevoerd. Ik plukte vier dagen in de week 8 uur /dag. Vaak met de snellere mannen en in weer en wind. Ik werkte op verzoek vaak langer dan ik had aangegeven, maar dat alles heeft niet mogen baten. Het ontslag riekt enerzijds naar Oost Europese inmenging, anderzijds naar... tja, naar wat? Leeftijd? De Koude Oorlog heeft een heel andere wending genomen; het slagveld bevindt zich thans op de arbeidsmarkt. Maar dat wist ik al een tijd.