Een aantal keren heb ik een moeder horen zeggen : "Ik ben een hele goede moeder!" In alle gevallen kreeg ik kippenvel. Als ouders doe je je best, maar het is later aan de kinderen of anderen in de directe omgeving om te bepalen of je inderdaad een goede moeder of ouder bent.
Het opvallende is dat al die moeders die zichzelf zo goed vinden, zich te vaak en te veel met hun volwassen kinderen bemoeien. Dat is dan mijn ervaring, hoor.
Voor de partners van die kinderen is die bemoeizucht ook verre van leuk. Zo'n bemoeizieke (schoon)moeder over de vloer of dagelijks aan de telefoon, lijkt me helemaal niets. Nee, ouders kunnen hooguit zeggen dat ze hun best hebben gedaan. Dat is dan al heel wat. En ik? Het kan altijd beter.