De Classic Parade.
Niemand minder dan voormalig TT winnaar Wil Hartog (Assen 1977, 500cc) opent de racedag. Eerder stond hij continu voor allerlei camera's en met diverse fans on zijn nek. Na zijn toespraak barst het los. De hele meute rijdt een paar ronden over het stratencircuit door het boerenlandschap. Wat een geluid! Vooral de brullende Honda's, Benelli's en Nortons maar ook de snerpende Suzuki's en Yamaha's dragen bij aan het 60 en 70 jaren gevoel.
Maar als ik mijn grote camera wil pakken, grijp ik mis. Verdorie, die ligt nog thuis op tafel! Dat is even balen. Met de kleine, die ik wel bij me heb, kan ik helaas geen mooie opnames maken. Ondanks de Sport-optie.
Al kijkend en genietend bekruipt me toch een wat onrustig gevoel. Hoe zal het met de voorband zijn? En wil de CBX straks nog wel starten? Ik geef toe, monteurs en gereedschap zat hier, maar die waren voor andere doeleinden bestemd dan mijn CBX. Ook de moeizame heenreis vanwege de vele omleidingen, geeft me niet bepaald een rustig gevoel. Ik besluit eerst nog even mijn lunch te nuttigen en loop vervolgens over het terrein naar de parkeerplaats. Die is inmiddels volgestroomd met motoren. De voorband lijkt hetzelfde : wat plat op het asfalt, maar met lucht. De CBX start zonder problemen. Als ik de motor uit het 'parkeervak' rij, voel ik de voorband moeizaam over het asfalt draaien. Ik besluit voorzichtig rijdend naar het benzinestation te gaan.
Ik zit koud op de motor, of er komt een colonne zijspannen voorbij. Even aarzel ik. Het waren veel Urals. Maar nee, de voorband, de wegomleggingen en de valse start vroeg in de ochtend doen mij besluiten toch door te rijden. Sorry Luijt!
Het eerste benzinestation is inderdaad vlakbij, maar heeft geen luchtpomp. Dat is balen. Ik rij dus door en merk in de bochten dat het helemaal niks is met de band. Ik had het beter niet kunnen weten, want met de kennis rij ik nogal stumperig door de bochten. De band leek wel van kauwgom. Ik rij erg traag door de bochten en menig automobilist achter me zal ongetwijfeld gedacht hebben : "Wat een schijterd!" Ik kijk uit naar een pomp met lucht. Die tref ik 12 kilometer verderop aan langs de N34. De band is behoorlijk zacht, maar lijkt niet verder leeggelopen te zijn. Ik heb er voor 50 eurocent lucht ingeblazen. Voor alle zekerheid heb ik de motor niet uitgezet... Daarna vervolg ik mijn weg naar huis. Scherp sturend en zonder problemen, maar weer met omwegen kwam ik met 175 km op de klok opgelucht in Dronten aan. Na de thee tijd voor motoronderhoud!