Ik ben ouderwets

Ach ja, ik ben oud en ouderwets. En ik ben er trots op. Omdat? Ik heb een opvoeding gekregen met normen en waarden. De opleidingen die ik gevolgd heb waren vrij uitgebreid, vergeleken met die van de jongere generaties. Ik ging daarvoor zelfs op de zaterdagochtend naar school.
Daarnaast heb ik mijn militaire dienstplicht vervuld, wat ook een positieve bijdrage geleverd heeft aan mijn ontwikkeling. Zoals doen wat er gezegd wordt, teamwork, doorzettings- en incasseringsvermogen en zelfstandigheid.

Ik luister graag naar de muziek uit mijn jeugd. Niet alleen vanwege de nostalgie, maar ook vanwege de kwaliteit ervan. Zowel musici als zangers en zangeressen deden hun werk zonder computers.
Ondanks de maatschappelijke veranderingen ben ik gelukkig geen ikke-eerst figuur geworden. Ik ben ook niet verslaafd geraakt aan een telefoon. Vanwege mijn achtergrond neem ik niet zomaar alles voor zoete koek aan. Ik zie tegenwoordig veel acties, die mij aan vroeger doen denken. Zoals recycling, verduurzamen, zuinig zijn met water, energie enz. Dat soort zaken waren vroeger gewoon. Deels vanwege de kosten, deels vanwege de armoede en natuurlijk het gezonde verstand. Verlangens als van elkaar afblijven, elkaar helpen en het bezit van anderen respecteren beginnen ook weer terug te komen. Ik ben als man groot geworden in een sfeer van stoere jongens, ferme knapen die nuchter hun boerenverstand gebruiken. Dus ben ik niet geschikt voor de woke beweging. Ik ben namelijk niet snel gekwetst en geen zachte heelmeester.

Sommigen vinden mij ouderwets. Ik ga dat steeds meer als een compliment beschouwen.