Tegen negen uur was ik weer aan het klussen. Voor een buurtbewoonster. Tijdens het uitlaten van Fenna, kwam ik haar tegen. Ze vroeg mij of ik twee dingen voor haar wilde doen : een hekje afsluitbaar maken en een rolgordijn ophangen. Dat heb ik voor haar gedaan. Ik stel het altijd op prijs, wanneer mij voor mijn vertrek gevraagd wordt : "Wat krijg je van mij?" Het geeft mij een goed gevoel van fatsoen van een medemens. Misschien wordt het ook gevoed door de jongere generaties, die alles maar heel gewoon vinden. Erger : ze denken dat ze overal recht op hebben. En dan die brutale houding : een grote mond, niet groeten en/of bedanken en vooral respectloos gedrag vertonen.
Na die klussen, die ik zoals gewoonlijk gratis gedaan heb, ben ik een ronde zwerfvuil gaan opruimen. Tijdens het wandelen met Fenna had ik al eerder gezien, dat het weer tijd werd. Er is hier een woning, waar iemand papieren zakdoekjes op de grond gooit. Gewoon voor de deur op de stoep en straat. Zoals vaker lag er ook grof afval buiten; een deels gedemonteerde fiets, een matras(!) en de onderkant van een compostvat.
Die passen niet in de zak. Ik ga er een melding van doen, maar dan moet ik toch even terug naar de plaats delict, want ik had geen pen en papier en ook geen camera bij me.
