Als eerste ben ik de grote driehoek aan de buitenkant gaan schuren en daarna wat afgenomen met een doek. Tijdens het schuren zag ik nogal veel scheurtjes en barstjes in het hout. Het is een multiplexplaat dat geschikt is voor buiten. De plaat zit er ook al zo'n 8 jaar op en zal komend jaar, of misschien eerder, vervangen gaan worden. Ik geef de voorkeur aan trespa van 3mm dik. Maar ja, dan moet ik zo'n stuk toevallig tegen het lijf lopen.
Na het schuren ben ik de scheurtjes en barstjes gaan plamuren. Vrouwen plamuren ook maar met andere plamuur. Dus niet met een cellular filler van Nivea, maar een plamuur voor hout. Tijdens dat klusje in de zon, zoemde er een tijdje een wesp om me heen. Toen ik het beestje met mijn oude arendsogen volgde, zag ik hem in een gaatje in het hout verdwijnen. Ik dacht : "Ho ho, niet in mijn gaatje!" Het was een primaire gedachte waarvan ik niet zeker weet of ie iets met mijn militaire dienst te maken heeft.
Hoe dan ook, toen de wesp weer uit mijn gaatje was gekropen, heb ik het holletje direct met plamuur dicht gesmeerd : "Zo, ga maar bij iemand anders een gaatje zoeken." De plamuur was in een mum van tijd droog. Dus kon ik direct de boel weer schuren, afnemen met een doek en toen lakken.
De lak is een bordeaux rode verf. Van de Action (natuurlijk!). De kleur heeft veel weg van die op onze buitendeuren. Ook de verf droogde vrij snel. Dus was ik snel klaar. Hoewel, na de eerste laag zag ik het wit van de plamuur er nog doorheen. Er moet nog een laagje volgen. Vanavond maar, als de zon wat getemperd is.