In mijn herinneringen zie ik nog de Keulse pot op het balkon staan. De bovenkant bedekt met een theedoek. Als ik onder de theedoek gluurde (ik was toen ook al erg leergierig), zag ik een enorme vierkante kei op een rond plankje, dat half in schuim weggedrukt werd. Onder dat schuim en het plankje lagen gemalen snijbonen. We hadden een groene PeDe snijbonenmolen. Als kind vond ik de inhoud van die Keulse pot niet bepaald frisjes overkomen. Maar goed, we aten 's winters zoute bonen. Heerlijk!
Afgelopen weekend kregen we van de familie B te A een tasje met snijbonen en bieten mee. Zo vers uit eigen tuin. Lekkerder en gezonder kan het niet zijn. Het liefst eet ik de bonen met aardappelpuree, wat jus en een gehaktballetje. Mmmm!
Ik heb ze wel zelf moeten snijden, want mijn molenaartje viert vakantie. Omdat het nogal veel snijbonen waren, heb ik een deel ervan geblancheerd. Dat gaat in porties de vriezer in. Voor later. De rest staat vandaag op het menu. Nou lieve mensen : onze dank!