Nee, nee, het is geen gebed zonder eind. De deurtjes zitten erin; ze glijden soepel vice versa van de ene naar de andere kant. Daarna heb ik de afwerklatten geplaatst, zodat de deuren er niet uit kunnen schuiven. Aan de linker kant moest k de afwerklat in de lengte met een halve centimeter smaller maken. Dus was ik weer heel kort met de zaagtafel bezig. Ik blijf het een gevaarlijk ding vinden. Ook al maak ik gebruik van een speciale 'duwstok' om de lat voort te duwen. Het schijnt zo te zijn, dat die machine automatisch stopt als er een hand of vinger(s) in de buurt van het blad komen. Ik voel er niets voor om dat even te gaan testen. Zo'n test ging met een e-car ook mis. Die zou ook vanzelf stoppen als er iets of iemand voor de auto zou opduiken.
De bedoeling was om nog wat houtwerk te lakken, maar ik had geen kleine verfrollertjes meer. Geen nood, want het was inmiddels al bijna lunchtijd. Al die tijd was ik in een zonnetje aan het werk.
Wat me nog te doen staat is wat lakwerk (o.a. de poten) en de randen van het aanrechtblad afwerken met ene kunststof profiel. Pas dan is het wat mij betreft klaar. Dat gaat mij deze week wel lukken. Ik verwacht tijdens het gebruik van de nieuwe keuken nog wel wat aanpassingen. De ruimte onder de kast moet open blijven. Daar kunnen dan de schoenen enz. opgeborgen worden.
