't Gas erop!

Vandaag zag ik het weer; mensen die om onduidelijke redenen met vol gas moeten wegrijden. Een mevrouw was klaar met winkelen en ging op haar scooter zitten. Ze startte de Peugeot met grote wielen en liet het blok flink loeien. Gelukkig hield ze de rem ingetrokken. Vervolgens ging ze in de drukte en nota bene op het trottoir met vol gas haar tweewieler keren. Ze reed bijna een kindje aan, dat met zijn moeder liep. Maar het racemonster remde met een noodstop net op tijd. Ze lachte quasi verontschuldigend naar de verontwaardigd kijkende moeder. Maar het monster had niets geleerd, want toen het tweetal was gepasseerd ging ze weer met vol gas verder. Ze maakte nog net geen wheelie. Ik dacht eerst dat ze pardoes de straat op zou rijden, maar ook daar maakte ze een soort noodstop. Daarna was het weer vol gas verder. En dat alles voor een vrouw van naar schatting in de 50.
Ik zie of beter hoor ze wel meer, die gas-gevers. Mensen die hun auto starten en vervolgens de motor als een idioot laten loeien. Iemand legde mij een keer uit, dat het bedoeld was om te voorkomen dat de motor zou afslaan. Ook tijdens het parkeren zijn er mensen die dat blijkbaar vol gas moeten doen. Fijn voor de koppeling en als het mis gaat, gaat het keihard mis.
Soms kom ik ook dat soort gedoe ook tegen bij die chagrijnige mensen op een scootmobiel. Alles gaat vol gas en met keihard remmen. Zelfs in winkels. Daar heb ik een keer een scootmobiel dwars door een stapel artikelen zien rijden. Ook weer met hoge snelheid. En telkens weer zie ik een vorm van onmacht met betrekking tot de voertuigbeheersing. Gebrek aan de techniek aanvoelen samen met een bepaalde angst die hen zegt, dat het voertuig zomaar rare dingen kan doen. En als ze dat ding buiten laten staan, dan moet ie om onduidelijke redenen steevast de doorgang blokkeren.