Vanmorgen zijn we na de koffie op onze 2-wielers gestapt om naar Lelystad te gaan. Op de gemotoriseerde 2-wielers, want om extra inspanning in de drukkende warmte zaten we niet verlegen. Het werd een heerlijk luchtig ritje. In de zon en met een windje. Eenmaal in Lelystad aangekomen veranderde de situatie. Ten eerste moesten we goed opletten op het onderscheid tussen de routes voor snorfietsers en bromfietsers. Het betekende hier en daar samen en dan weer gescheiden rijden. Een ander punt betrof de temperatuur : wat een warmte! Voor het centrum spraken we af waar we de beide fietsen zouden parkeren en gingen toen elk zijns weegs. Parkeren betekende de beide voertuigen goed op slot zetten en ergens aan vastketenen. Jenever can tel.
In het centrum was het relatief rustig. Wat ons opviel waren de (voor ons) nieuwe borden met regelgeving voor (snor-)fietsers. Er waren tijdsperiodes vermeld, gedurende welke het verboden is daar te fietsen of te snorren. Die periodes betroffen de winkeltijden. Maar de handhaving is naadje, dus was het winkelstraatbeeld als vanouds : met fietsers. Misschien was dat ook de reden voor bepaalde winkeliers voor het verbod extra aandacht te vragen. Men was ook niet echt consequent, want er wordt wel gerept over bromfietsen, maar afgaande op de andere borden waren bromfietsen verboden. Zoek maar uit. We hielden het maar op veilig.
Hier en daar zagen we paraplu's boven de straten hangen. Waarschijnlijk een alternatief voor een overkapping (geintje!). Na de lunch zijn we via een andere route teruggereden. Sonja wilde nog even in het roemruchte Lelycentre wat kopen. Vandaar was het voor beiden weer ieder zijn eigen weg zoeken tot aan het buitengebied. Vanaf daar reden we samen door de polder richting Dronten. Op de smalle polderwegen kregen we ook te maken met verkeer. Opvallend genoeg werd er geen vaart geminderd, toen men ons (achter elkaar rijdend) passeerde. Dat soort risico's nemen wij niet. Je weet maar nooit en... het geeft anderen meer rust. Zelf werd ik bijna aangereden in Lelystad toen ik van rechts kwam. De automobiliste minderde ook geen vaart, terwijl ze wel naar mij keek. Iets wat ik tijdens mijn rijlessen geleerd heb : vaart minderen als ik o.a. zijstraten naderde. Toen ik haar rustig uitgelegd had, dat ik toch echt van rechts kwam, zei ze sorry. Vervolgens reed ze luid toeterend weg.
Maar dat voorval mocht de rij-pret niet drukken. We keerden gebruind en veilig en wel terug in een koele woning, waar Fenna vrolijk rondsprong.