Iedereen klaagt over de ouderen. Over de babyboomers. Ze kosten de maatschappij een vermogen, stelt men. We hebben het ook veel te goed. Tja, het was niet slim van ons om zo hard te werken en te sparen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Maar ja, het was voor mijn generatie heel gewoon : hard werken en zuinig zijn. De tering naar de nering zetten. We hebben ook nooit geklaagd over het feit dat we de AOW betaalden van onze ouders en grootouders. Dat vonden we gewoon. Het was ook onze plicht, vanwege de mogelijkheden die we dankzij hen hebben gekregen en gepakt.
Helaas heeft de afgunst toegeslagen bij de generaties erna. De nieuwe generaties vonden ons al snel oud. De nieuwe generaties willen alleen werken voor zichzelf. Logisch, want ze hebben de lat veel te hoog gelegd. Ze hebben veel te dure woningen gekocht. Kopen veel op krediet. Daarom moeten ze vaak beiden werken. Gelukkig is er oma en opa om op de kids te passen. Velen hebben niet eens tijd om hun ouders te bezoeken en/of te helpen. Gewoon een kop koffie komen drinken. Dat is allemaal te veel gevraagd. Over spaargeld kan oudje beter zwijgen. Anders komen ze wel op bezoek. Nee, niet voor oudje, maar voor het geld. Ja, ja, we hebben het helemaal verkeerd gedaan. Als al die vaders van die kinderen die nu zo denken en doen hun kwakkie op de kachel hadden gespoten, was alles met een sisser afgelopen. Maar helaas waren de kachels al vervangen door cv installaties.