Nadat ik de wagen had geparkeerd, kwam meneer naar mij toe. Hij groette nogmaals en vroeg vrolijk of ons busje ook voor het vervoer van een rolstoel diende. Dat was wel eerder het geval geweest, voordat de vorige eigenaar het ombouwde tot kampeerwagen. Hij wilde graag een blik werpen in het interieur. Ik keek naar zijn handen (beiden leeg- je weet tegenwoordig maar nooit) en vond het goed. Toen de schuifdeur geopend was, keek hij vol bewondering naar binnen. "Mooi hoor!", complimenteerde hij mij, "en wat een ruimte voor zo'n kleine bus." Hij vond zelfs dat het busje er beter uitzag dan dat van hem. Ondanks dat het zijne tien jaar jonger was! Dat vond ik zelf ook, maar hield het maar voor me.
Later was er weer een geïnteresseerde. Die meneer heeft al een bus; voor zijn werk als zzp'er. Die bus is binnenkort boekhoudkundig afgeschreven. Hij wil de bus dan ombouwen tot camper. Het was erg leuk om onze ervaringen te delen. Het aantal kampeerbusjes groeit hard.