dinsdag 4 oktober 2016

Dierendag 2016

Tom werkt tegenwoordig in een kroeg
Ooit kreeg ik van een collega een banaan op Dierendag. We hebben beiden heel hard gelachen. We lachten het hardst van allemaal. Er waren onder de collega's bij die nogal geschokt leken. Maar ja, die hadden meer last van overgevoeligheid dan van humor. Zelfs ons uitbundig (Indo-) gelach kon hen niet overhalen.
Fenna kreeg vanmorgen een half bot. De andere helft is voor 's middags. Tom de kater kreeg niets. Vraag me niet waarom. Misschien omdat ie rood is. Of omdat ie geen echte man meer is (gecastreerd). Of omdat Fenna meer wit is en niet zo lui als Tom? Ik geef toe, dat ik meer met Fenna dan met Tom heb. Met onze goudvis heb ik helemaal niets. Je kan er van alles en nog wat achter zoeken, terwijl het feitelijk nergens om gaat. Een soort racisme, maar dan met dieren.
Toen ik begreep waarom de kinderen op de kleuterschool altijd naar wezen als we Moriaantje zo zwart als roet gingen zingen, voelde ik me niet gediscrimineerd. Het beeld paste gewoon bij de tekst. Oké, juf had ook een wit kindje zwart kunnen maken. Hoe de ouders daarop gereageerd zouden hebben laat te raden over. Zou dat liedje trouwens ook verboden gaan worden vanwege die overgevoeligheid? Of mag je straks geen getinte of roetzwarte klasgenootjes aanwijzen? De tekst veranderen lijkt me nogal moeilijk. Ik wacht maar af wat men in de Verenigde Naties hiervan zegt. We mogen steeds minder. Van mij mag dat liedje gewoon blijven.