In het nieuws stuitte ik op een berichtje over een Gereformeerde gelovige die twaalf (een bijzonder getal) kinderen misbruikt heeft. De man was terminaal en er werd voor hem gebeden. Dat leidde tot een felle reactie vanuit de geloofsgemeente : "Weten jullie wel voor wie jullie bidden?" was de verontwaardigde vraag. Het misbruik gebeurde dertig jaar geleden en werd toen in de doofpot gestopt onder leiding van de toenmalige dominees en het kerkelijk bestuur. Het kan zijn dat de doofpotgelovigen zelf ook hun handen bezoedeld hadden. Wie zal het zeggen?
Ik las ook dat het misbruik los gezien werd van de ramp die de dader overkwam in 1986. Toen verloor hij bij een brand de helft van zijn gezin.
Het bericht lezend kwamen telkens de uitspraken van mijn moeder in mijn herinnering nar boven. Ze zei waarschuwend : "God straft direct!" De brand vond plaats in 1986 toen het laatst bekende geval van misbruik plaatsvond. Hoe dit heerschap zich de afgelopen 30 jaar heeft gedragen is onbekend. Het kwaad straft zichzelf, is ook een uitspraak die bij mij kwam opborrelen. De man is immers terminaal. Al met al alle reden om voor zo'n iemand te bidden. Misschien is ie nog te redden, anders wacht hem ook het vuur. Het eeuwige vuur.
De zaak schijnt verjaard te zijn. Voor de dader en betrokkenen. Niet voor de slachtoffers. Verjaard, daar zou men ook eens iets aan moeten doen.