Ik glimlach maar wanneer ik bij sportwedstrijden mensen op een knie gaan zitten met een gebalde vuist omhoog. Ik vind het een belachelijk gezicht. Daarom heb ik respect voor iemand als Max Verstappen. Die liet zien geen last te hebben van slappe knieën. Veel mensen weten niet hoe het met zijn race-collega Louis Hamilton gesteld is. Of beter hoe welgesteld hij is. Dankzij al de miljoenen van 'witte' bedrijven leeft hij als een vorst in Monaco. Je denkt toch niet dat Hamilton daar in een rijtjeshuis woont en zijn belastingvoordeel gebruikt om zijn rasgenoten te helpen? Ook een black live. Net zoals de bekende basketbal speler Le Bron. Ook hij vangt graag de vele miljoenen van de witten. En zo zijn er veel meer sportlui en beroemdheden, die anders nooit aan hun zwarte medemens denken. In ons landje zijn het bn'ers die graag via de media hun zegje doen, maar zelf geen vluchteling of arme in hun met hekken en/of muren omgeven villa hebben ondergebracht. Salonsocialisten. Als al die rijken zich echt hadden ingespannen voor anderen, had de wereld er anders uitgezien. Voor mij zijn het huichelaars, waar enkel mensen met slappe knieën gedwee achteraan kruipen. Die hebben van zichzelf blijkbaar geen mening of willen ook een graantje meepikken.
Ook binnen een groep mogen de leden er hun eigen mening op na houden. Helaas zie ik veel mensen met slappe knieën. Ik wil meer sportlui zien met lef in hun lijf. Zoals Max Verstappen en anderen. Anders vergaat het zoals in Amerika met de NFL. Die league is inmiddels veranderd in de National F*cking Lefties.