Nattigheid

Een uur nadat we teruggekeerd waren van onze fietstocht, kregen we te maken met een flinke regenbui die lang aanhield. Het was voor ons de eerste echte regenbui. We zagen de donkere wolken aankomen en hebben toen alle maatregelen genomen. De fietsen en Fenna's kar verdwenen onder de hoes, de bustent werd gesloten (de voorzijde was geopend) en de luikjes van de bus dicht gedaan. En dat was maar goed ook, want niet veel later barstte het los. Wat een hemelwater!

Aan de oever van de Weser stond gisteren o.a. een rode VW bus. Toen het busje arriveerde hebben de eigenaren hem klaargemaakt voor een overnachting. Vanwege de geopende schuifdeur zag ik dat op de vloer een bed gemaakt was. Het bed nam bijna de hele ruimte in beslag. De bagage stond buiten onder de luifel. Toen ik 's avonds de vaat ging doen in het sanitair gebouw, zat een vrouw ineengedoken onder een deken of zo in de deuropening. Ze had het volgens mij koud. Het lijkt me niet zo leuk om in zo'n bus enkel te rijden of te slapen. Maar ja, ieder zijn ding. Vanmorgen was de rode bus vertrokken. De plek werd ingenomen door weer een VW bus. Een grijze. Ook die bus was niet ingericht als kampeerbus. Dit busje had geen luifel. Toen de bui losbarstte doken de reizigers snel weer in de cabine. Niet veel later vertrok het busje weer. Op weg naar de zon?