"Senioren zijn te onwennig op de e-bike", kopt een krantenbericht. Natuurlijk ben ik het volledig oneens met zowel de kop als de strekking van het bericht. Het is veel te ongenuanceerd. Volgens mij heeft de schrijver ervan zelf nauwelijks op de fiets gezeten. Wij fietsen veel en het is ons niet opgevallen dat ouderen op e-bikes minder goed rijden. Het is wel zo dat het verkeersbeeld chaotischer en veel sneller geworden is. Tel daarbij op de eerst-ikke cultuur. In die chaos lijkt nauwelijks nog plaats voor mensen die zich aan de verkeersregels houden. Niet alleen ouderen ook veel jongeren rijden op een e-bike. Maar dan wel geheel op hun eigen manier. Laatst zag ik nog hoe op een fietspad zo'n jongeman op een e-bike met zeer hoge snelheid een ouder stel inhaalde, terwijl er tegenliggers waren. Mijn inschatting en verwachting was dat de jongeman vaart zou minderen. Nee hoor. Ik zag dat de tegenliggers ook schrokken. En dan al die lui met oordoppen in hun hoofd. Die horen toch niets? Om maar te zwijgen van het gebruik van de telefoon tijdens het rijden. Straks is het weer zover, als de scholen weer gaan beginnen. Ik zie ze hier dan dagelijks voorbijkomen. Ze nemen het hele fietspad in beslag. Als ik ze tegemoet rijd, doe ik alsof ik ze niet zie. Dan maken ze wel ruim baan voor mij. Als ik naar ze blijf kijken gaan ze over tot uitdagend gedrag door gewoon links te blijven rijden. Het is omdat ik zelf probeer goed op te letten (ik maakte onlangs ook een inschattingsfout), anders was ik al veel eerder en vaker betrokken geweest bij aanrijdingen. Zo'n jong lijf kan wel een klap hebben, dus is het oude de pineut. Met als conclusie zo'n artikel?
Natuurlijk zijn er ook eenzijdige ongevallen. Met meer oudere mensen op de fiets, stijgt het aantal ongelukken (helaas) ook.