hij staat er |
Vanmiddag stond ik dus in mijn blote bast buiten in de zon te knutselen. Dat kan ik beter niet doen, want ik word heel snel bruin. Gewoon in de schaduw, zelfs bij bewolkt weer, kleur ik al bij. Maar ja, soms vind ik het net te warm om een t-shirt of singlet aan te houden. Gelukkig waren er geen vrouwen in de buurt. Niet dat ik zo'n goddelijk lijf heb, hoewel...
Als ik vijf minuten in de zon ben, dan kleur ik net zo snel bij als Sonja in 5 weken. Logisch, want haar witte huid kaatst veel zonlicht terug, hè. Gelukkig is er dan nog een zonnebril.
Wat ik altijd bijzonder gevonden heb, is dat veel mensen er zomers graag gebruind uit willen zien. Buiten dat seizoen om hebben ze weer weinig op met bruin(e mensen). Vreemd. Het zonnebank-bruin vind ik afschuwelijk. Daar krijg je trouwens witte kringen van om je ogen. Geen gezicht. Eigenlijk is het geen bruin. Geelzucht? Nee, zonnebank. Of andersom. Nee, ik word 's winters wel wat bleker, al blijven mensen mij dan nog bruin vinden.