Op weg naar huis rond het middaguur, bedacht ik me wat ik zou gaan eten voor de lunch. Een gewone boterham met pindakaas of iets speciaals? Ik weet dat ik beter niet vlak voor een maaltijd boodschappen moet gaan doen. Foute boel! Maar ja, de regel moest bevestigt worden, dus maakte ik een uitzondering. Iets heel speciaals werd het : pittige kippenlevertjes op geroosterd brood!
Als naoorlogs kind ben ik als alleseter opgevoed. Dat lijkt gemakkelijk, maar leverde ook problemen op. Met name toen de kinderen kwamen. Toen kwam ook nog het 'zonde om weg te gooien' tevoorschijn. Ook iets uit mijn opvoeding. Als de kids wat lieten staan, maakte ik hun bordje leeg. Toen begon ik wat rondingen te krijgen, maar niet op de juiste plekken. Nee, op slechts één plek. Totdat ik in de jaren 80 een officiële waarschuwing kreeg van mijn huisarts ("...geen orgaanvoedsel meer eten!"), heb ik die maar ter harte genomen. Sindsdien is het mondjesmaat. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik die levertjes voor het laatst gegeten heb. Maar dat zegt niets, want ik herinner me heel veel niet meer. Haha! Dus heb ik geen last van een schuldgevoel. Zonder gekheid, het is erg lang geleden. Dus mag het best weer een keer, lekker zondigen. Ik kan me niet voorstellen, dat Onze Lieve Heer producten gemaakt heeft, die weliswaar heel lekker, maar niet goed voor mijn gezondheid zijn. Dat klopt ergens niet. Daar zit vast een duivels plan achter.