Vanmorgen heb ik de eigenaresse van het bankje verrast. Het staat nu weer in haar tuin. Ze was heel erg blij en wat emotioneel. Ze kon haar ogen er niet van afhouden. Ik zei tegen haar, dat ze weer op dat bankje kon zitten mijmeren en leuke herinneringen ophalen. Op een gegeven moment vroeg ze mij : "Wat wil je als vergoeding?", waarbij ze duidelijk doelde op geld, gemaakte kosten. Ik dacht even na en vroeg op mijn beurt : "Heb je koffie in huis? Doe mij maar daar een bakkie van." Ze moest lachen, maar is vastbesloten mij op haar manier te bedanken. Ze zei : "Volgens mij ben je gek op chocolade." Ik knikte en zei, om haar vrijgevigheid wat te temperen, : "Dat klopt, maar niet in kilo's."
We hebben daarna samen gezellig koffie zitten drinken en gekletst. Er wacht mij komende week nog een bankje. Dit keer voor oma Sonja.
