Zelf hou ik niet zo van medicatie. Aan mijn lijf geen chemische polonaise. Ik heb zelf een paar keer ingegrepen, toen ik merkte dat de voorgeschreven medicatie geen zin had of een paardenmiddel was. Dat vonden de betrokken huisartsen niet leuk. Ik heb o.a. medicatie gekregen, omdat het de huisarts geruststelde! Ik heb ook medicatie gekregen, omdat een verzekeringsmaatschappij mijn cholesterolwaarde te hoog vond. De huisarts vond van niet. Later vond een andere huisarts weer van wel. Ik heb de dosering van die medicatie vanwege de twijfels zelf gehalveerd. Het resultaat? Een mooie (LDL) waarde. Ik reageer altijd kritisch als ik plots met een ander merk geconfronteerd wordt : "Levert dat meer provisie op?" Lullige vraag, maar de wereld en vooral ook de medische draait enkel om geld.
Met de tijd is het voorschrijven en daarmee het gebruik van medicatie toegenomen. Als ik iemand met een hele ris aan medicijnen bezig zie, dan krijg ik de neiging die met een klap van tafel te vegen en weer van voor af aan te beginnen met een diagnose. Zoveel chemicaliën slikken is toch rondweg slecht, zo niet gevaarlijk? Medicatie is voor mij louter een symptoombestrijder. Er is trouwens ook nep-medicatie. Ik mag dan een leek zijn, maar gezond boerenverstand heb ik wel. En... het is mijn lijf.