Daar draaide opa zijn bakelieten 78 toeren platen op. Ik kan me niet herinneren dat mijn Molukse oma ook muziek had. Van typisch Molukse of Indische muziek bij mijn oma en opa thuis kan ik me niets herinneren.
Opa hield vooral van accordeonmuziek. Hij had o.a. platen van de Three Jacksons en van Johan / Johnny Holshuysen (later John Woodhouse). Opa had ook muziek van Dorus, Tom Manders, en zijn organist Cor Steijn. Dat had tot gevolg dat geregeld 'Twee motten' door de huiskamer aan de Koningstraat gierden en er dagelijks loeihard een oproep plaatsvond : 'Zorrug dat je erbij komt, bij de Marine!' Als jochie wist ik toen nog niet dat mijn pa aan dat liedje een rot hekel had, want bij de Marine moest je volgens hem ver vandaan blijven.
Ik kan me enkel Nederlandstalige artiesten en liedjes uit die tijd herinneren, waar mijn opa naar luisterde. John Woodhouse betekende dus ook Tante Leen en uiteraard Rita Corita met haar 'Lekker bakkie koffie'. En niet te vergeten Gerrie, de kunstfluiter.
Voor opa was de komst van tv een waar feest. Elke week de shows van Dorus en Rijk en Johnny kijken! Later verscheen de kleuren tv, maar de uitzendingen bleven nog een tijd in zwart-wit. Toch gebeurde het vaak dat hij vanuit zijn rookstoel tegen zijn tweede vrouw, tante Griet, riep : "Griet, doe de tv eens aan en draai er wat kleur in!" Tante liep haastig naar de tv, zette hem aan en begon dan aan de kleurenknoppen te draaien tot het zwart-wit beeld mooi bruin was geworden. En als dat allemaal achter de rug was, ging opa er goed voor zitten en stak zijn pijp in zijn mond. Vrij snel begon de pijpenkop langzaam te draaien. Na zo'n vijf minuten hing de pijp op z'n kop ten teken dat opa in slaap was gevallen....