Er zijn ouderen die steevast doen alsof ze nog 40 of zelfs nog jonger zijn. Ze willen geen hulp, maar het zelf doen lukt nog nauwelijks vanwege dat oude lijf. Sommigen reageren zelfs wat geïrriteerd als ik hen hulp aanbied. Soms vraag ik me af waarom ze zichzelf zo voor de gek houden. Ze maken het zichzelf alleen maar moeilijk door te doen alsof. In mijn hoofd kan ik me weliswaar 40 voelen, maar anderen zien grijs haar, rimpels, een typisch oude mannen loopje van iemand met een hondje en zeer veel vrije tijd. Haha! Totdat ik op mijn motor spring. Yeah!
Om die reden moet ik ook stiekem lachen om vrouwen die zich zo druk maken over hun uiterlijk. Ze vergeten vaak hun handen, knieën en ellebogen mee te nemen in het opkalefater-proces. Daar staan ze dan met hun strakgetrokken, overvol gespoten botox gezicht met die oude handen, lelijke ellebogen en dito knieën eronder. Nou ja, lelijk. Leeftijd gebonden, bedoel ik. Als ze iets zeggen zijn ze lastig te verstaan met die dikke stijf gespoten lippen. Ze steken erg veel tijd, energie en geld in de bevrediging van hun emotionele behoefte. Doe maar gewoon, dat is wat mij betreft al mooi genoeg. Het is veel leuker om met zinvolle zaken bezig te zijn. Toch?