en weg is ie... |
Alle heisa was voor mij reden om pas op de plaats te maken en Fenna wat langduriger te laten snuffelen. Soms is dat gesnuffel voor mij nogal ergerlijk, maar nu kwam het goed van pas.
Het lukte de vrouw de rotti aan te lijnen, dus liep ik door. De rotti begon al op grote afstand vervaarlijk te grommen en te blaffen. De vrouw had weliswaar de lange riem in beide handen en sprak vermanend tegen haar hond alsof het een ondeugend kind was. Van een echte correctie was geen sprake. Toen we elkaar passeerden had ze grote moeite het alsmaar wilder wordende beest in toom te houden. Het leek wel een touwtrekwedstrijd. De man deed niets. Fenna reageerde ook nauwelijks op beide touwtrekkende druktemakers.
Zelfs toen we zo'n 15 tot 20 meter van elkaar verwijderd waren, was de touwtrekkerij nog gaande. Ik snap niet waarom men zo'n hond los laat lopen. Voor het zelfde geld ziet zo'n hond een andere hond veel eerder dan zijn baas.