vrijdag 14 november 2014

Vechtersbaas niet aangelijnd

en weg is ie...
Het gebeurde het weer. Voor de zoveelste keer. Ik liet Fenna uit en zag dit keer in de verte een rottweiler lopen. De hond was in gezelschap van een drietal mensen : twee volwassenen en een kind. Toen de vrouw van het drietal mij zag, werd ze zichtbaar paniekerig. Ze riep de hond, klemde die tussen haar benen en zocht bijna wanhopig naar de riem. Die had ze op een of andere stevige manier om haar lijf geknoopt, want ze had erg veel moeite om hem los te maken.
Alle heisa was voor mij reden om pas op de plaats te maken en Fenna wat langduriger te laten snuffelen. Soms is dat gesnuffel voor mij nogal ergerlijk, maar nu kwam het goed van pas.
Het lukte de vrouw de rotti aan te lijnen, dus liep ik door. De rotti begon al op grote afstand vervaarlijk te grommen en te blaffen. De vrouw had weliswaar de lange riem in beide handen en sprak vermanend tegen haar hond alsof het een ondeugend kind was. Van een echte correctie was geen sprake. Toen we elkaar passeerden had ze grote moeite het alsmaar wilder wordende beest in toom te houden. Het leek wel een touwtrekwedstrijd. De man deed niets. Fenna reageerde ook nauwelijks op beide touwtrekkende druktemakers.
Zelfs toen we zo'n 15 tot 20 meter van elkaar verwijderd waren, was de touwtrekkerij nog gaande. Ik snap niet waarom men zo'n hond los laat lopen. Voor het zelfde geld ziet zo'n hond een andere hond veel eerder dan zijn baas.