Via de badkamer ben ik met Fenna naar buiten gegaan. Het was erg mistig en zowaar koud. Wandelend met Fenna realiseerde ik me dat het echt herfst is. Fenna heeft voor wat haar gedrag buiten betreft , trekjes van een reu. Ze snuffelt constant en markeert om de haverklap plekjes. Soms ruikt ze een veldmuis of een mol. Dan begint ze opeens als een gek te graven. 's Morgens poept ze twee keer. De eerste keer is de hoofdmacht. Daarna komt een restantje.
Terwijl Fenna met haar neus over de grond loopt, kijk ik om me heen en geniet van de herfstachtige omgeving.
Op de terugweg zie ik een buurtbewoonster buiten staan. Het is de vrouw van het stel waarvan de cv het gisteravond niet deed. Ze biedt mij haar excuses aan voor 'het onbeschofte gedrag van mijn dochter', zo zei ze. Ik stelde haar gerust : 'Uw dochter heeft een probleem. Wij niet.' Ze is blij dat ik niet boos ben.
Vandaag gaat ze op stap. Ik wens haar een fijne dag toe. Ze pakt mijn hand vast, buigt naar me toe en zegt : "Ik ben zo blij dat jullie hier zijn komen wonen." Het toeval wilde dat toen ik daarna goed om me heen keek, de mist was opgetrokken. Het wordt weer een mooie dag, mensen!