Soms ben ik ook maar wat aan het klooien hoor. Het gaat niet altijd zoals ik graag zou willen. Een tijd geleden heb ik de banden van Sonja's elektrische fiets vervangen. Zowel de buiten- als de binnenbanden.
Vanaf begin af aan liep de achterband (natuurlijk!) heel langzaam leeg. Soms duurde het dagen voordat de band echt zacht was. De laatste tijd verliep het leeglopen wat sneller. Nu is hij na een dag zacht. Tussentijds heb ik het ventiel vervangen en de buitenband (anti lek) gecontroleerd op scherpe zaken en/of beschadigingen. Maar ik heb verder niets kunnen vinden. Het ventiel is ook dicht. Dat heb ik een paar keer met een sopje getest. Maar de band bleef langzaam leeglopen. Dus nog een keer een ander ventiel erop. Maar ook dat hielp niet.
Vanmorgen heb ik maar een nieuwe binnenband gemonteerd. Een leuke klus, want het achterwiel moest eruit. Grrr! De kunststof kettingkast moest eraf, de achterremkabel, kettingspanners en de wielbouten gelost en toen het wiel eruit gehaald. Dat ging niet echt gemakkelijk, want ik moest de achterkant van de fiets
omhoog tillen. De versnellingskabel heb ik dit keer laten zitten, dus ik moest aan de andere zijde van het wiel de band van de velg halen. Vervolgens heb ik de binnenband eruit getrokken. Op een beheerste manier hoor. Ik heb de buitenband aan de binnenzijde gecontroleerd : niets gevonden. Ik heb zelfs met mijn vingers door de band gevoeld. Niet dat ik op een snee zat te wachten, maar toch...
De boel zat net op tijd weer in elkaar. Toen ik weer mijn rug kon rechten, kwam Sonja naar buiten. Ze kon haar fiets zo overnemen om haar dagelijkse beslommeringen te gaan doen. Hopelijk is het probleem nu opgelost.
De binnenband wilde ik plakken en hem als reserve opslaan. Maar flink opgepompt en onderwater gedompeld, heb ik geen enkele luchtbel of luchtbelletje kunnen ontdekken. Ook niet tijdens het knijpen in de band om de druk nog meer op te voeren. Ik zie er geen gat in, zucht. Misschien is ie onder hoge druk wat poreus.