Werken bij Beecham BV

Met collega Roosje S.

Na mijn vertrek bij de BGC, trad ik in 1972 dienst bij Beecham. Het bedrijf was gevestigd op de Herengracht nr. 567 in Amsterdam in een rustiek grachtenpand. Het bedrijf produceerde en verkocht o.a. Macleans tandpasta, Brylcreem, Daryl (spuitbusje om okselfris te blijven) en andere toiletartikelen. Later kwam er nog UHU lijm bij. Een wat vreemde uil eend in de productenbijt. Men deed ook in medicijnen en make-up artikelen (Lancaster).
Ik begon als assistent computer operator, maar al snel werd ik als Computer Operator verantwoordelijk voor de computerafdeling. Dat kwam doordat mijn leidinggevende, Cees, vertrok. Het bedrijf was inmiddels verhuisd naar Amstelveen, aan de Sportlaan. Het pand waarin het bedrijf was gevestigd is later omgebouwd tot appartementengebouw. In die periode, 1972-1974, werkte ik met een ponskaartensysteem (80-koloms) dat ondersteund werd met apparatuur van IBM. De grote 'computer' -een tabelleersmachine- was een IBM 444. Een grote zware, grijze kast met voorgeprogrammeerde borden met stekkertjes en draden. Er was ook een sorteermachine, een (de-)collater (77) en een reproduceermachine (514). En natuurlijk de nodige ponsmachines (IBM 026 en 029), die bemand waren door 4 ponstypistes.
Het was daar op die afdeling een enorm lawaai. Vooral als alle machines draaiden en de dames luidruchtig spraken om boven het lawaai uit te komen. Orders werden aangevuld met stamkaarten (klantenkaart), die aangevuld werden met een orderkaart, artikel- en kortingskaarten, een btw-kaart en een sluitkaart. Van elke order werd vervolgens met behulp van zo'n kaartenset een factuur en een pakbon geprint.
Later werden de artikelkaarten gebruikt om statistieken te maken; per dag, week, maand, kwartaal enz.
Het gebeurde geregeld dat de directeur even een kijkje kwam nemen, wanneer ik de kwartaaloverzichten aan het draaien was. Dat gebeurde steevast 's avonds vanwege de enorme hoeveelheid ponskaarten. Ik stelde zijn bezoekjes en motiverende gesprekjes erg op prijs. Hij trakteerde ook wanneer targets gehaald werden. Dan kwam het personeel tijdens een koffiepauze bijeen, om van hem de resultaten te vernemen.
Op de vrijdagmiddag trok ik een stofjas aan en begon al die machines schoon te maken. De ponskaarten lieten erg veel stof achter en de mechaniek moest geolied worden!
Ik maakte nog mee dat men eind 1974 van de oude IBM 444 overstapte naar een IBM System 3 met zowaar 12 kb(!) intern geheugen en verwisselbare schijven. De cursussen volgde ik bij IBM Zoetermeer en in de James Wattstraat in Amsterdam. Na drie jaar Beecham besloot ik mijn loopbaan elders voort te zetten. Ik wilde per se meer afwisseling / wisselen, want de techniek begon zich razendsnel te ontwikkelen en de vraag naar deskundigen groeide. Ik stapte in maart 1975 over naar de detachering (softwarebureau).