Zodra ze binnenkomt, kijkt ze als eerste naar de muur waar de gitaar hangt. Dat instrument fascineert haar. Vervolgens kijkt ze naar mij en lacht naar opa, om direct weer naar de gitaar te kijken. Zo van : opa, gaan we (met de) gitaar spelen? En natuurlijk zwicht opa voor haar lachende, vragende toet.
Gevolg is wel, dat opa tamelijk favoriet is. Ze zegt nog geen mamma. Soms pappa, maar opa staat ook vaak bovenaan. Daar is opa natuurlijk beretrots op!