Of je het geloven wilt of niet : vandaag ben ik naar de bios geweest! Eerlijk gezegd kan ik me niet zo goed herinneren, welke film ik voor het laatst heb gezien. Was het The Great Gatsby? Of die film met Diana Ross in de hoofdrol, Billie Holiday? Ik heb natuurlijk wel Blue Movie en Turks fruit gezien. Haha!
Maar goed, vandaag zat ik in de bioscoop. Een buurtbewoonster had een kaartje over. Haar moeder kon of wilde niet meegaan. Omdat Sonja op de kleine Emma paste, was haar laatste hoop op mij gericht. En dan gaat Willem dus gewoon mee naar de bios met een andere vrouw.
Het leuke in een dorp als Dronten is, dat veel mensen elkaar kennen. Dus toen de (letterlijk) grijze massa ons zag binnenkomen, was er weer voldoende stof voor het roddelcircuit. Vooraf kregen we een kopje koffie met een flinke koffiekoek. Daarna liepen we naar de zaal.
De stoel zat lekker. Zo lekker dat ik bang was in slaap te vallen. Maar gelukkig was de film dermate interessant, dat ik wakker bleef. Het viel me op dat tijdens de voorstelling geen zedenverlichting brandde. Maar ja, dat is voor ouderen ook niet meer nodig. Alle jassen hingen in de garderobe, dus ze kwamen echt voor de film.
De film ging over een Engels echtpaar (50+) dat een weekend in Parijs ging doorbrengen omdat ze zoveel jaar getrouwd waren. Dat ging gepaard met geruzie en romantiek. Het was een soort psychologisch drama. Al met al best een leuke film, met humoristische momenten. Dus er werd ook gelachen.
Tijdens een paar erotische fragmenten werd het opvallend stil in de zaal en steeg de temperatuur merkbaar. Ik denk dat het voor veel oudjes een soort van geheugen opfrisser was met wat 'o ja, zo ging deden we dat' momenten. Ik zag niemand aantekeningen maken, dus ze zullen het na afloop al weer vergeten zijn. Bij het verlaten van de bioscoop deden zich dan ook geen ongeregeldheden voor.
Al met al best een leuk initiatief om maandelijks zoiets voor ouderen te doen, tegen zeer acceptabele kosten.